මුලු ලොවම අදුරෙ ගිලගෙන දනන් නිදනා වෙලාවේ..
නෙතු පියන්නට සිතක් ඇති මුත් මතකයන් සිත පෙලාවී..
හුදෙකලාවක දැනෙන තනිකම සොදුරැ නෑ මුදු වලාවේ..
සියලු සෝ දුක් විද දරාගෙන හිදිමි මා මංමුලාවේ..
එන්නෙ තනිවම යන්නෙ තනිවම සංසාර මේ සාගරේ..
ඉන්න විතරක් ඇයිද දෙන්නෙක් අසාර වූ මේ ජීවිතේ..
ආවෙ කොතැනද යන්නෙ කොතැනද නොදැන ගෙවෙනා කාලයේ..
එකව ඉන්නට පැතුව පවටම විදී දුක් ගිනි ආදරේ...
Godak lassanata galapapu wachana..
ReplyDelete